as mesmas flores vigorosas que pintamos nunha sesión anterior, agora teñen un novo aspecto, o tempo fixo que algunhas perderan os pétalos, que as cores sexan menos fortes, e as formas máis reviradas...
agora podemos velas dende outra perspectiva e tamén nos poden dar pé a pensar na beleza;
-por qué algo-alguén é belo-fermos@?
-pode algo fermoso deixar de selo?
-ou a beleza é propia e inseparable do obxecto-ser pase o que pase?
-hai días que o ves todo fermoso? hai días que todo o ves feo?
-existirían as cousas fermosas se non houbera cousas feas(ou non fermosas, mellor dito)?
deixar no aire estas cuestións... que ronden as nosas cabezas e poñerse a pintar o modelo dende o noso entendemento de beleza...
máxicos exercicios de Sandra, Diana, Saúl, Antón, Lía, Candela e Luis
Tres intensos traballos de Blanca, Marisé e Pablo; aproveitaron aínda a cor viva do modelo, e xogaron cas cores complementarias inventando pero tamén observando coidadosamente na busca de novos matices que a primeira vista non estaban... aprender a observar, pararse a mirar é un exercicio moi bo para xs debuxantes e pintorxs; e un exercicio básico para calquera ser humano, diría eu.
Ningún comentario:
Publicar un comentario